سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خانواده و زندگی سالم
حارث اعور به امیر مؤمنان گفت: «ای امیر مؤمنان!به خدا سوگند، من تو را دوست دارم» . [امام صادق علیه السلام]

نویسنده: بهنام وفادار  شنبه 87/2/7  ساعت 1:33 عصر

پدر ، پسر ، رابطه

دنیای روابط پدرها و پسرها

پدر ، پسر ، رابطه

بدون شک اندیشیدن درباره ی رابطه ی پدرها و پسرها امری است اجتناب‌ناپذیر. چرا که فراوانی قابل ملاحظه ی ناخوشایندی در روابط میان پدرها و پسرها، در خانواده‌های مختلف و با تبار اقتصادی و اجتماعی متفاوت، در داخل و خارج کشور، در شهرها و روستاها، بیان‌گر این حقیقت است که می‌باید نگاه دوباره ی پدرها به این مهم معطوف گردد و ایشان آغازگر دوباره ی رابطه‌ای خوشایند، پایدار و مطلوب با پسران خود باشند. دست‌کم همان‌گونه که در محل کار خود با یک همکار جوان در ارتباطند، و یا به همان صورت که با پسر همسایه و یا طلبه ی جوانی که درست هم سن و سال پسرشان است، ارتباط متقابل برقرار می‌کنند و با متانت و تواضع و زبان خوش و احترام‌آمیز با آنان صحبت می‌کنند و به مشورت و رایزنی می‌نشینند، با پسر خود نیز که ویژگی‌ها و نیازهای عاطفی و روانی مشابه آن پسر همسایه و طلبه ی جوان را دارد، رابطه برقرار کنند و با زبان تکریم، صمیمانه و شفیقانه با وی سخن بگویند.

 

در دنیای امروز که شاهد گسترش روزافزون و فزاینده ی تولیدات فکری و مصنوعات فن‌آوری جدید در عرصه ی فرهنگی هستیم و مهاجمان فرهنگی دل و جان و اندیشه و باور نوجوانان و جوانان را مورد حمله قرار داده‌اند ، موثرترین شیوه ی مقابله با این حملات گسترده در جبهه ی فرهنگی، ایجاد مصونیت عاطفی در فرزندان و نور چشمان است و این جز با حسن رابطه‌ها و پیوند عاطفه ها مقدور نخواهد بود.

نصیحت‌پذیری و عمل به وصایای پدر، زمانی توسط پسر به درستی و کمال میسّر می‌شود که از خوشایندترین تجارب و دلچسب‌ترین خاطرات در پیوندهای عاطفی و روابط محبت‌آمیز بهره‌مند باشد.

 

پدری که در طول حیات خود و در دوران و ایام اقتدار شخصیّتی خویش لحظه‌ای از حسن رابطه و پیوند عاطفی با فرزندان خود غافل نبوده و صمیمی‌ترین و صادقانه‌ترین ارتباط را با آنان داشته است، در پیرانه سر نیز بیش از هر زمان دیگر مورد مهر و محبّت فرزندان واقع می‌شود و هرگز فرزند چنین پدری اندیشه ی جدایی و طرد پدر از خانه و جای دادن او در خانه ی سالمندان را به مخیّله ی خود راه نمی‌دهد، آری، در بررسی علل گوناگون روانه ساختن پدرها به خانه‌های سالمندان، توجّه به این نکته نیز بسیار مهم و درخور تأمل است. بدون شک نحوه ی رابطه ی پدرها و پسرها در گذشته‌های نه چندان دور در چنین تصمیم و اقدام نه چندان مطلوب، دخیل است.

 

امروز بیش از هر زمان دیگر، پدرها و پسرها محتاج خوشایندترین نگر‌ش‌ها نسبت به یکدیگر و صمیمی‌ترین و محبّت‌‌آمیزترین رابطه‌ها، با یکدیگرند. در این ارتباط کارگزاران فرهنگی، مدیران مدارس‌ 1، مربّیان تربیتی، معلّمان اخلاق نظری و عملی، دست‌اندرکاران برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، صاحبان فکر و اندیشه، اهل کتاب و مطبوعات، همه و همه در برقراری روابط عاطفی میان والدین و فرزندان و به ویژه پدرها و پسرها بیشترین مسوولیت را دارند. چرا که تقویت رابطه‌ها و غنی کردن روابط محبّت‌آمیز میان پسرها و پدرها بیشترین تأثیر را در کاهش تنش‌های خانوادگی و اضطراب‌های فردی به همراه دارد و زمینه ی سلامت شخصیّت و بهداشت روان پدرها و پسرها و اعضای خانواده را فراهم آورده، مناسب‌ترین بستر را برای رشد و تحول مطلوب شخصیّت و رویش جوانه‌های خلاقیّت و نوآوری‌های فکری و عملی آماده می‌سازد. بدین ترتیب‌ پدرها و پسرها با احساس و نگرشی حاکی از خوشایندی نسبت به یکدیگر و انگیزه ی قوی برای تلاش، همه ی استعدادها و قابلیّت‌های بالفعل و بالقوّه را در عرصه‌های گوناگون به نمایش می‌گذارند.

خداوند منّان، خالق همه ی هستی، جان‌آفرین پدرها و پسرها، ما

زیبایی و شکوه رابطه ی پدرها و پسرها تضمین‌کننده ی بهداشت روان و آرامش خانواده و هموارگر سعادت و تعالی جامعه است. شکوفایی همه استعداها و رویش جوانه‌ه‌ای خلاقیتّ‌های ذهنی و نوآوری‌های فکری پدرها و پسرها در گرو برخورداری ایشان از صمیمی‌ترین، خوشایندترین و محترم‌ترین رابطه‌هاست.

درها و دخترها، در قرآن کریم، کلام حیات‌بخش عرشی که همواره بر فراز عصرها و نسل‌ها جاودانه و تضمین‌گر سعادت و فلاح همه انسان‌های آزاده و وارسته است، رفتار محبّت‌آمیز پسرها و دخترها را با پدرها و مادرها در کنار عبادت خود ذکر کرده و می‌فرماید:

 

«و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احساناً اما یبلغن عندک الکبر احد هما او کلاهما فلا تقل لهما اف و لا تنهر هما و قل لهما قولاً کریما. و اخفض لهما جناح الذل من الرّحمة و قل رب ارحمهما کما ربیانی صغیراً‌ »2

 

پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر محبّت  و نیکی کنید . 3

 

هر گاه یکی از آن دو یا هر دوی آنها، به پیری برسند، هرگز سخنی که موجب رنجش آنها می‌شود به زبان ‌نیاور و کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن و با کلام لطیف و سنجیده و بزرگوارانه با آنها صحبت کن. همیشه بال‌های تواضع و تکریم خویش را از محبّت و لطف و مهربانی، در برابر آنان بگستران و بگو: پروردگارا! به پدر و مادرم رحمت و مهربانی فرما، آن‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند.

 

آن‌گاه که پدرها و پسرها در تکریم و رفتار محبّت‌آمیر نسبت به یکدیگر هر فرصتی را مغتنم دانسته و از هیچ کوششی دریغ نمی‌نمایند، پدر پسر را روشنی‌بخش چشم و سرمایه ی هستی خود می‌داند و پسر، پدر را سنگربان حیات روان خود می‌داند و با نگاه متواضعانه به پدر آرام می‌گیرد و تواضع و احسان و محبّت به پدر و تکریم شخصیّت پدر را عبادت بزرگ و رضایت و خشنودی خالق جان‌ها می‌داند. 4 همه ی قلم‌ها و زبان‌ها از توصیف چنین رابطه ی زیبایی ناتوان می‌گردند. در این منظر خاطره جاودانه رابطه ابراهیم (علیه‌السلام) و اسماعیل (علیه‌السلام) تداعی می‌گردد.

 

پدر، ابراهیم (علیه‌السلام) در برابر آزمون بزرگ الهی و اندیشه ی عمل به فرمان حق به صورت یگانه فرزند دلبندش می‌نگرد که در دوران پیری و در پی دعا و نیایش پروردگارش هبه می‌نماید و پسر، اسماعیل (علیه‌السلام) در کمال اخلاص و خلوص، با همه ی وجود ایثارگرانه و ملتمسانه از پدر می‌خواهد که در اجرای فرمان الهی لحظه‌ای درنگ ننماید، و از آن جاکه مبادا تلاقی نگاه پدر و پسر ، پدر را متأثر و شرمسار نماید، اسماعیل (علیه‌السلام) در آخرین تقاضایش از پدر بر اجرای فرمان حق و قربانی نمودن همه ی هستی و تعلّق وجود و بریدن ریشه ی همه وابستگی‌های دنیوی و نیل به اوج اخلاص و سکوی وارستگی و توحید چشم‌های خود را می‌بندد و با چشمان بسته پدر را به انجام امر حق فرا می‌خواند و آن‌گاه که ابراهیم( علیه‌السلام) قهرمان یکتایی و توحید لبه ی تیز چاقو را برگردن نوجوان رعنا و عصاره ی وجودش می‌گذارد تا با یک فشار فرمان خدا را محقّق سازد، دیگر بار ندای آسمانی طنین افکن می‌شود که ابراهیم! تو در این آزمون بزرگ پیروز شدی و تو پیامبر توحیدی، و این بار ابراهیم (علیه‌السلام) اسماعلیش را در آغوش می‌گیرد و با هم سرود تسبیح حق و نغمه توحید، ((لااله‌الاالله)) را می‌سرایند و با گام‌های استوار برای ایفای رسالت خطیر خویش پیش می‌روند و به فرمان حق کعبه، خانه خدا  را برای طواف مسلمانان و موحّدان و آزادگان عالم بنا می‌کنند. و رابطه ی ابراهیم و اسماعیل (علیهم‌السلام) همواره برفراز گستره ی هستی زیباترین و کامل‌ترین الگو را برای همه پدرها و همه  پسرها در همه زمان‌ها به یادگار می‌گذارد. سرمایه ی چنین رابطه‌ای ایمان است و اخلاص و ایثار.

 

 

منبع: بر گرفته ازکتاب روان شناسی رابطه ها – با تغییر و تلخیص

دکتر افروز




لیست کل یادداشت های این وبلاگ

پیشنهادی برای یک سال بهتر
[عناوین آرشیوشده]


 RSS 
خانه
ایمیل
شناسنامه
مدیریت



اوقات شرعی


تعداد کل بازدید
105129
تعداد بازدید امروز
1
تعداد بازدید دیروز
26

درباره خودم
خانواده و زندگی سالم
بهنام وفادار
زندگی سالم و جامعه سالم نیاز به خانواده سالم است
لوگوی خودم
خانواده و زندگی سالم


لوگوی دوستان































دوستان
بتلیجه
سودابه
عشق من هیچ وقت تنهام نزار
زنان در جهان
محبت
چرک نویس های یک سردبیرجوان
اموزش . ترفند . مقاله . نرم افزار
گزیده ای از تاریخ
جامعه‏ کوهنوردان ایرانی (Iranian Climbers Society)
...و دوباره زندگی
هلاک عشق
مهربان تر از زندگی
مهربان تر از زندگی
نو اوری شکوفایی
احساس با تو بودن
خلوت من
عروسک اسمانی
وبلاگ بی بی سی فارسی
تبیان
بنر
بشنو از نی
گلخانه



حضور و غیاب
یــــاهـو



آرشیو
داستان های اموزنده
ازدواج موفق
زندگی سالم
خود ارضایی
دختر و پسر
5روش هایی که مردان احساسات درونی خود را بیان کنند
جوان و نوجوان
کودکان
بهار 1387


اشتراک